گلایه توخل از ناگلزمان: این چه افتضاحی بود!
تاریخ انتشار: ۱۲ دی ۱۴۰۲ | کد خبر: ۳۹۴۳۱۰۲۳
به گزارش "ورزش سه"، توخل در هفته‌های پایانی فصل گذشته و شش ماه پس از برکناری از هدایت چلسی بار دیگر به دنیای مربیگری برگشت و هدایت بایرن مونیخ را برعهده گرفت.
در اوایل دوران حضور او روی نیمکت این تیم بود که بایرن با شکست برابر منچسترسیتی از رقابت‌های لیگ قهرمانان اروپا حذف شد و اتفاقی مشابه هم در جام حذفی آلمان برای آنها رخ داد تا فرصت کسب این دو جام را از دست داده باشند.
بیشتر بخوانید:
اخباری که در وبسایت منتشر نمی‌شوند!
اما حالا روزنامه بیلد خبر داده که این مربی آلمانی در چند روز ابتدایی حضورش در بایرن به هیچ وجه از شرایطی که از بازیکنان در زمین دید راضی نبود و در واقع از وضعیت روانی و فیزیکی تیمی که از ناگلزمان تحویل گرفت شوکه شده بود.
توخل به شدت نگران جوی بود که الیور کان به عنوان مدیر اجرایی و حسن صالح حمیدزیچ به عنوان مدیر ورزشی در این تیم ایجاد کرده بودند و همچنین اتفاقات پشت صحنه مانند مشتی که سادیو مانه به صورت لروی سانه زده بود.
این تیم در نهایت موفق شد با لغزش دورتموند در هفته آخر به مقام قهرمانی دست پیدا کند و توخل از همان هفته‌های اول تمام تلاشش را به کار گرفت تا این وضعیت را تغییر دهد و به نظر می‌رسد که در انجام این کار هم موفق بوده است.
منبع: ورزش 3
درخواست حذف خبر:
«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت www.varzesh3.com دریافت کرده‌است، لذا منبع این خبر، وبسایت «ورزش 3» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۳۹۴۳۱۰۲۳ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتی‌که در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.
با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.
خبر بعدی:
حق با توخل بود: وقتی هیچکس فکرش را هم نمی‌کرد
به گزارش "ورزش سه"، سرمربی بایرن در نشست خبری قبل از بازی گفته بود نقطه قوت بزرگ رئال مادرید توانایی ضربه زدن به حریف زمانی است که هیچکس منتظرش نیست و حریف اصلا آمادگی پذیرش ضربه را ندارد: «اگر به گل های رئال نگاه کنید و 10 ثانیه به عقب برگردید، به نظر نمی رسد قرار است گلی به ثمر برسد.» و چه زود حرف توخل درست از آب در آمد!
در 24 دقیقه ابتدایی بازی رئال حتی به دروازه بایرن نزدیک هم نشده بود تا اینکه لامپ تونی کروس روشن شد. یک مالکیت توپ به ظاهر بی اهمیت با پاس ویرانگر اعجوبه آلمانی به گل تبدیل شد. او از مرکز زمین با انگار با خط‌کش و محاسبه دقیق توپ را برای وینیسیوس فرستاد و شماره هفت رئال موقعیت تک به تک را گل کرد: 0-1
همیشه این گلزن است که در مرکز توجهات قرار می گیرد و تماشای جشن گل ساده ترین کار است اما گاهی وقت ها ارزش پاس گل مهمتر از خود گل می شود،. گل اول رئال مادرید در آلیانز آرنا یک نمونه درست می تواند تلفی شود.
وینی گل زد اما همه هم تیمی هایش به دنبال تونی کروس رفتند. ستاره برزیلی گلش را مثل بلینگام جشن گرفت و سپس به سبک خاص خود از کروس تشکر کرد. پایان داستان یا اصل اساسی برای درک اینکه رئال مادرید چیست.
توخل نقشه ای را طراحی کرد که تا دقیقه 24 کاملاً درست از آب درآمد و مطمئناً هنگام تجزیه و تحلیل برنامه ای که بازیکنانش قرار بود به کار گیرند، به ذهن او خطور نمی کرد که رئال نتواند 10 متر نیز پیشروی کند.
آنچلوتی و تمام کادر مربیگری اش، از جمله میلیتائو در چند مورد، به 10 بازیکن درون زمین التماس کردند که از تله تیم باواریایی خارج شوند. توپ از دست دادن ها بی وقفه بود تا اینکه ستاره آلمانی یکی از آن پاس‌هایی را ارسال کرد که ورزشگاه‌ها را ساکت می‌کند. این بار آلیانز آرنا توانست آن را ببیند. 8 شوت از بایرن، سه شوت درون چارچوب ولی یکی از رئال مادرید و گل. رئال نیازی به هشت شوت برای گلزنی نداشت.
48 از 49 (98 درصد دقت در پاس ها)، دو پاس کلیدی، بردن چهار دوئل و مهمتر از همه، تزریق آرامشی که به تیم داد، نتیجه کار کروس تا زمانی بود که در میدان حضور داشت.
چیزی که تحلیلگران هر چقدر هم که فوتبال تماشا کنند نمی توانند آن را حساب کنند. همیشه فوتبالیست هایی هستند که با جریان مبارزه کنند. یکی از آنها تونی کروس است. اتفاقاً پاس گل آلمانی از فاصله 20 متری بود، اما مشکل نه فاصله دور بلکه در یافتن فضای خالی بود. به نظر می رسید که پاهای مدافعان بایرن شبکه ای دفاعی به اندازه کافی قوی تشکیل داده بودند که تونی جرات ارسال آن پاس را نداشته باشد ولی شاید آنها باید شماره هشت رئال را بهتر بشناسند زیرا سال ها او در کنار آنها بود.
اینجاست که فوتبال شماره 8 رئال مادرید خودش را نشان می دهد. زمانی که هم تیمی هایش بیشترین رنج را متحمل می شدند، تونی لباس کارش را پوشید. با همان پاس و سپس گل، تیم شروع به نفس کشیدن کرد.
در فوتبال بازیکنانی خوب و بد داریم ولی کسانی هم هستند که شکل بازی هم تیمی هایشان را بهتر می کنند. یکی از آنها قطعا تونی کروس است.
وینیسیوس پس از دریافت جایزه MVP مسابقه گفت: «ما با هم تمرینات زیادی انجام می دهیم. من تونی را به خوبی می شناسم و او نیز من را به خوبی می شناسد.»
تونی کروس با متواضع‌ترین فرم ممکن در مورد پاس خود حرف زد: «پاس خاصی نبود و اعتبارش را به وینیسیوس می دهم که گلزنی کرد و اجازه داد پاس من به چشم بیاید.»
و برای کروس بازی در آلیانز حس خاصی نداشت: «این هم مثل یک بازی بیرون خانه دیگر بود. مدت هاست که از جدایی من گذشته است.»
در دقیقه 76، تونی کروس از زمین بیرون رفت در حالی که پس از تعویض عصبانیت خود را نشان داد. او یک فوتبالیست خودخواه نیست، اما در بازی رئال مادرید مهره ای قوی و کلیدی است. تونی پس از دست دادن با آنچلوتی مستقیماً به سمت نیمکت رفت و از آنجا بود که عصبانیت او شروع شد. بانداژی را که حلقه اش را پنهان می کرد برداشت و از اشاره و نشان دادن خشم خود دست برنداشت. عصبانیت او به حدی بود که لوئیز لوپیس (مربی گلرها) مجبور شد با او صحبت کند تا او را آرام کند.
کروس و وینیسیوس شب را برای رئال نجات دادند و حالا یک 90 دقیقه دست نخورده دیگر در برنابئو را خواهیم داشت. دیداری که در آن بعید است کروس دقیقه 76 تعویض شود.
مدیررسانهای پرسپولیس: سپاهان به جای شکایت بیجا، عذرخواهی کند